Do lawendy list miłosny

Ta wiecznie zielona, wieloletnia krzewinka wygląda bardzo podobnie do rozmarynu. Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu. I jak rozmaryn, lubi dobrze przepuszczalną glebę oraz dużo słońca.
Zarówno jej pierzaste, srebrno-zielone liście, jak i purpurowo-niebieskie kwiaty mają zapach świeży, czysty, kwiatowy i słodki.
Krzewy osiągają nawet do metra wysokości i… wyglądają spektakularnie! Zwłaszcza gdy pokrywają rozległe przestrzenie, tworząc olśniewające niebieskie, kwitnące morze. I choć lawenda była pierwotnie rośliną śródziemnomorską, zaskakująco dobrze czuje się nawet w naszym, północno-europejskim klimacie.
Lawendę doceniano już w starożytności. Ślady wciąż pachnącej lawendy znaleziono w grobowcu Tutenchamona.

Lawenda przez wieki służyła (i dalej służy) jako zioło, nadające pościeli i odzieży miłego zapachu. Zawieszano ją też nad drzwiami, aby chronić przed złymi duchami. I ogólnie nieszczęściem: złodzieje z VII wieku myli się w lawendzie po rabunku grobów, by nie dostać dżumy, Nic dziwnego, a rękawicznicy z XVI wieku, którzy perfumowali swoje wyroby tym ziołem, rzekomo nie łapali cholery.
W Hiszpanii i Portugalii tradycyjnie sypano lawendę na podłogach kościołów lub wrzucano ją do ognisk, aby odwrócić złe duchy. W Toskanii przypinanie gałązki lawendy do koszuli było tradycyjnym sposobem na ochronę przed złym okiem. Królowa Anglili Elżbieta I miała codziennie świeżą lawendę w wazonach na swoim stole, a Karol VI, król Francji, nalegał, aby jego poduszka zawsze zawierała lawendę, aby mógł dobrze spać. Ludzie zresztą używają lawendy w poduszkach dzisiaj.
Grecki lekarz Dioskurides pisał, że lawenda przyjmowana wewnętrznie łagodzi niestrawność, ból gardła, bóle głowy, a zewnętrznie oczyszcza rany. Angielski zielarz z XVI wieku, John Parkinson, napisał, że lawenda jest „szczególnie dobra na wszelkie bóle i cierpienia głowy i mózgu”. Lawenda była też stosowana przez lekarzy podczas II wojny światowej do leczenia ran.
Dziś wiemy niezaprzeczalnie, że lawenda rzeczywiście potrafi chronić, ale… nie przed złymi duchami, a przed mikrobami. Jest bowiem silnym środkiem przeciwdrobnoustrojowym i może pomóc w zapobieganiu niektórym chorobom.

Korzyści ze stosowania lawendy jest mnóstwo:
– Koi nerwy i poprawia nastrój
Lawenda została uznana za jeden z niewielu alternatywnych środków medycznych, skutecznych w przypadku uogólnionych zaburzeń lękowych.
W kontrolowanych próbach lawenda niosła spokój i obniżała lęk lub związany z nim niepokój, a jej działanie jest wręcz porównywalnie do konwencjonalnych leków przeciwlękowych.
W kontrolowanych badaniach stwierdzono również, że lawenda działa też w przypadku depresji. U pacjentów w hospicjach łagodziła depresję i poprawiała samopoczucie. Gdy podawano ją razem z trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym, lawenda podnosiła skuteczność tego leku.
Zapach lawendy również zwiększał zaufanie interpersonalne.
– Ułatwia zasypianie i promuje głębszy sen
Badania wykazały, że wdychanie oparów lawendy poprawiło sen u osób ciężko chorych lub ciepiących na raka. Studenci z problemami ze snem również oceniali poprawę jakości snu i energii pod wpływem lawendy, a badania pilotażowe wykazały redukcję zespołu niespokojnych nóg.

– Poprawia pamięć
W innych próbach pilotażowych wdychanie oparów lawendy poprawiało pamięć roboczą w stresujących sytuacjach.
– Łagodzi ból
Lawendowy olejek eteryczny może również łagodzić ból w następujących schorzeniach: bóle głowy, zespół cieśni nadgarstka, bóle miesiączkowe, bóle dolnej części pleców, bóle stawów (spowodowane stanem zapalnym lub przebytymi zabiegami).
– Działa antyseptycznie
Stosowana miejscowo lawenda może leczyć siniaki, oparzenia i rany. Badania wykazały jej szczególną skuteczność w przypadku uszkodzeń okołoporodowych.
– Działa owadobójczo
Miejscowo, lawenda wykazuje również działanie przeciwko pchłom i wszawicy u ludzi i zwierząt.
– Leczy skórę
Ma działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i wspierające procesy gojenia się ran. Poprawia też jej stan i urodę.