fbpx
mózg z pokazanym nerwem błędnym, ilustracja 3D

Nerw błędny – łagodny mocarz

Nerw błędny jest jednym z nerwów czaszkowych. Nerwy te występują w parach i mają niezwykle ważne funkcje: łączą mózg z innymi obszarami ciała. Bez nich mózg by zwyczajnie nie wiedział, co dzieje się poza nim samym.

Nerwy czaszkowe różnią się między sobą obszarem działania i – nazwijmy to tak – specjalizacją. Niektóre wysyłają do mózgu informacje sensoryczne (czuciowe), czyli te dotyczące zapachów, widoków, smaków i dźwięków. Inne kontrolują ruch różnych mięśni i funkcję niektórych gruczołów – czyli odpowiadają za funkcje motoryczne.

Na co wpływa nerw błędny

Niektóre nerwy czaszkowe mają funkcje czuciowe albo motoryczne, inne mają obie. Nerw błędny jest właśnie jedną z tych potężnych struktur, które działają w obu strefach. Odpowiada między innymi za:

  • trawienie
  • tętno
  • oddychanie
  • aktywność sercowo-naczyniową
  • czynności odruchowe, takie jak kaszel, kichanie, połykanie i wymioty

Ze względu na tę różnorodność funkcji, zwany bywa też nerwem pneumogastrycznym – ponieważ kontroluje oddychanie i trawienie. Stanowi pomost między jelitami a mózgiem, odgrywając główną rolę w tym, co naukowcy nazywają osią jelito-mózg. To najdłuższy nerw czaszkowy w Twoim organizmie: biegnie od pnia mózgu do części okrężnicy – czyli DOSŁOWNIE od początku do końca Twojego organizmu (nie licząc kończyn).

przebieg nerwu błędnego przez ciało, ilustracja 3D

Jakie są funkcje nerwu błędnego

Funkcje czuciowe nerwu błędnego dzielą się na dwa elementy:

  • Komponenty somatyczne – czyli odczucia ze skóry lub w mięśni.
  • Komponenty trzewne – czyli odczucia z narządów wewnętrznych.

Zobacz, za ile funkcji odpowiada nerw błędny:

  • dostarcza informacji o odczuciach somatycznych dla skóry za uchem, zewnętrznej części przewodu słuchowego i niektórych części gardła
  • dostarcza informacji o odczuciach trzewnych w krtani, przełyku, płucach, tchawicy, sercu i większości przewodu pokarmowego
  • odgrywa niewielką rolę w odczuwaniu smaku w pobliżu nasady języka
  • stymuluje mięśnie gardła, krtani i podniebienia miękkiego, czyli mięsistego obszaru w pobliżu podniebienia
  • stymuluje mięsień sercowy, co pomaga obniżyć tętno spoczynkowe
  • stymuluje mimowolne skurcze w przewodzie pokarmowym, w tym w przełyku, żołądku i większości jelit, co umożliwia przemieszczanie się pokarmu przez przewód pokarmowy.
nerw błędny dokładny przebieg, schemat

Problemy z nerwem błędnym

Uszkodzenie lub zła praca nerwu błędnego może skutkować bardzo różnymi objawami. Może wywoływać, na przykład:

  • trudności w mówieniu
  • utratę lub zmianę głosu
  • trudności z połykaniem
  • utratę odruchu wymiotnego
  • niskie ciśnienie krwi
  • wolne lub nieregularne bicie serca
  • zmiany w procesie trawienia
  • nudności lub wymioty
  • wzdęcia lub ból brzucha
  • lęk u osób z problemami z oddychaniem lub z chorobami serca
  • gastroparezę, czyli spowolnione opróżnianie żołądka oraz łączące się z tym uczucie sytości wkrótce po rozpoczęciu posiłku, utrata apetytu, refluks, bóle brzucha; w zaawansowanej gastroparezie mogą się pojawić wymioty niestrawionym pokarmem kilka godzin po jedzeniu
  • dzwonienie w uszach
  • obniżenie nastroju
  • nadmierne pocenie

Problemem jest zarówno zbyt małe, jak i za duże napięcie nerwu błędnego. Dobre napięcie nerwu błędnego zapewnia organizmowi sprawne mechanizmy hamujące. Dlaczego to ważne? Układ nerwowy posiada dwie funkcje: aktywizująca i hamującą. Jedna część przyspiesza akcję serca, druga ją spowalnia. Jedna podnosi ciśnienie, druga je obniża. Na co dzień bardziej aktywna jest część pobudzająca, a stres i emocje takie jak złość, gniew i lęk oraz wieczny pośpiech stymulują ją dodatkowo. Efekty? Organizm jest w stanie ciągłej mobilizacji, krew krąży szybciej, serce szybciej bije, ciśnienie jest podwyższone, mięśnie są bardziej napięte, żołądek produkuje więcej soków trawiennych, gorzej ukrwione są jelita i skóra. Z tą podwyższoną mobilizacją trzeba coś zrobić, inaczej zaczniesz chorować.

ludzki mózg i główne nerwy, ilustracja 3D

Jak równoważyć pracę nerwu błędnego

Aby poprosić organizm o zwolnienie obrotów trzeba zwiększyć napięcie nerwu błędnego – bo jak już wiesz, zapewnia on uruchomienie mechanizmów hamujących. W jaki sposób można to osiągnąć? Metod jest kilka, na przykład :

  • techniki oddychania przeponowego
  • zanurzenie w bardzo zimnej wodzie
  • joga
  • długi serdeczny śmiech (i odwrotnie, stymulowanie nerwu błędnego często wywołuje atak śmiechu)
  • rozmyślanie na temat bliskich więzi społecznych (to nie tylko poprawia napięcie nerwu błędnego, ale też zwiększa pozytywne emocje)
  • śpiewanie, nucenie, murmurando (czytaj dalej, to zrozumiesz, dlaczego)
  • płukanie gardła z gulgotaniem. Tak! Dobrze widzisz. Nerw błędny biegnie przez krtań, gdzie kontroluje ruch fałdów głosowych i jest połączony z mięśniami z tyłu gardła. Płukanie gardła z gulgotaniem aktywuje mięśnie z tyłu gardła, co z kolei aktywuje nerw błędny. Codziennie pod prysznicem nabierz w usta tyle wody, ile tylko możesz, przechyl głowę, by woda wlała się do gardła i gulgocz głośno przez minutę. Gulgotanie cicho da tylko połowę efektu. Po wszystkim wodę wypluj.
terapia Bowwena, zabieg na młodej kobiecie

Technika Bowena jest najlepszym narzędziem pracy z nerwem błędnym

Podczas terapii Bowena aktywowany jest nerw błędny, tzn, żwiększa się jego napięcie. To z kolei powoduje aktywację systemu hamowania w układzie nerwowym. Organizm może przejść w fazę wypoczynku, gojenia, spokojnego trawienia i naprawy uszkodzeń. Pod wpływem terapii Bowena organizm niemal natychmiast przełącza się z trybu „walcz i uciekaj” w tryb „odpocznij i naprawiaj”. Technika Bowena jest katalizatorem tego przełączenia.
Nic więc dziwnego, że w trakcie sesji ludzie szybko popadają w stan głębokiego odprężenia lub zasypiają. Albo ziewają i zaczyna im burczeć w brzuchu. Organizm przestaje w końcu być w pogotowiu., a opisane wyżej problemy zaczynają znikać.

Ciało jest wdzięczne za przełączenie w tryb odpoczynku i naprawy. Długotrwała stymulacja dużo je kosztuje. Ale choć wyłączenie trybu „walcz i uciekaj” jest natychmiastowe, samonaprawa, która się dzięki temu zaczyna, może trochę potrwać. W sumie zależy to od stanu, w jakim jest Twoje ciało oraz tego, jak długo trwało w napięciu. Trzeba też pamiętać, że kiedy jesteśmy starsi, odpowiedź nerwu błędnego staje się słabsza i organizm może potrzebować większej liczny zabiegów, by całkowicie przełączyć się w fazę naprawy. Ale spokojnie – w końcu przełączy się każdy.

 

Recommend
  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIN
  • Pinterest
Share
Tagged in